Ś.p. st. asp. w st. spocz. Eugeniusz Łapaj
Eugeniusz Łapaj urodził się 24 lipca 1940r w Bliżycach powiat Myszków.
W 1945r wraz z rodziną osiedlony został w Rzymianach na Ziemi Nyskiej. Do szkoły podstawowej uczęszczał od 1948 r w Rzymianach a później w Goszowicach. Następnie kontynuował naukę w 2 letniej Zasadniczej Szkole Zawodowej, którą ukończył w 1957r. Następnie przez trzy lata pracował w Zakładach Urządzeń Przemysłowych w Nysie w charakterze formierz-odlewnik.
W 1960 r powołany został do odbycia zasadniczej służby wojskowej. Skierowany został do podoficerskiej szkoły wojsk pancernych w Żarach, po ukończeniu której został przeniesiony do jednostki wojskowej w Żaganiu, gdzie pełnił funkcję mechanika-kierowcy czołgu.
Po powrocie z wojska w 1962r zawarł związek małżeński z Martą. Razem wychowali czworo dzieci , 2 córy i dwóch synów. Doczekali się dziesięcioro wnucząt i sześcioro prawnucząt.
Od 1 stycznia 1964r przyjęty został do służby w Zawodowej Straży Pożarnej w Nysie. Przechodząc intensywne szkolenia kursowe i kończąc Szkołę Podoficerów Pożarnictwa w Poznaniu awansował w stopniach do starszego ogniomistrza, zajmując odpowiedzialne stanowiska w Miejskiej Komendzie Straży Pożarnych. W 1972r ukończył Liceum Ogólnokształcące dla pracujących zdając maturę. W 1977r ukończył Szkołę Chorążych Pożarnictwa w Poznaniu. W Komendzie Miejskiej pełnił obowiązki instruktora ds. prewencji a następnie w Rejonowej Komendzie Straży Pożarnych odpowiadał za sprawy operacyjno – szkoleniowe i prowadził kancelarię tajną. Wykazywał się profesjonalizmem i sumiennością w służbie. Dowodził wieloma trudnymi akcjami ratowniczo-gaśniczymi na terenie powiatu nyskiego jak też w rejonach ościennych. Pełnił odpowiedzialne funkcje sztabowo-dowódcze w odwodach operacyjnych województwa opolskiego, jako zastępca dowódcy nyskiej kompanii odwodowej w sierpniu 1992r brał udział w gaszeniu pożaru lasów koło Kuźni Raciborskiej.
Wielce zasłużył się w szkoleniu i dbałości o gotowość operacyjno-techniczną Ochotniczych Straży Pożarnych, szczególnie dużo serca poświęcał strażakom rodzinnej Gminy Pakosławice, będąc przez wiele lat ich społecznym opiekunem.
Pod koniec zawodowej służby i przez kilka lat będąc na emeryturze udzielał się jako zakładowy inspektor ochrony przeciwpożarowej w Przedsiębiorstwie Państwowej Komunikacji Samochodowej w Nysie.
Na zasłużoną emeryturę przeszedł z dniem 31 października 1992r w stopniu starszego aspiranta, po 36 latach pracy, w tym 29 latach służby w ochronie przeciwpożarowej.
Jako emeryt w 1996 r był współzałożycielem Koła Związku Emerytów Pożarnictwa w Nysie, a następnie przez jedną kadencję pełnił obowiązki sekretarza Zarządu Koła.
Dopóki zdrowie pozwalało był aktywnym członkiem Związku.
Za ofiarną służbę i działalność na rzecz Ochotniczych Straży Pożarnych był wielokrotnie wyróżniany. Odznaczony był :
- Złotym i Brązowym Krzyżami Zasługi,
-Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalami za Zasługi dla Pożarnictwa,
-Odznaką „Zasłużonemu Opolszczyźnie”,
-Srebrną Odznaką za Zasługi dla Ochrony Przeciwpożarowej,
-Odznaką Zasłużony Działacz Ziemi Nyskiej,
-Odznaką Honorową Związków Zawodowych,
-Odznaka Honorową Za Zasługi dla Związku Emerytów i Rencistów Pożarnictwa
Rzeczypospolitej Polskiej.
Wiceprezes Zarządu Koła nr 7 ZEiRPRP w Nysie
Jan Boćwiński
