Odszedł z naszych szeregów

  • Drukuj

Z głębokim żalem przyjęliśmy informację, że w dniu 15 lutego br. w wieku 91 lat zmarł ś+p. płk poż. Jerzy Fiedler wieloletni komendant wojewódzki straży pożarnych w Poznaniu.

Rodzinie oraz najbliższym składamy wyrazy współczucia.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się 22 lutego 2016 r. o godz. 10:00 (poniedziałek) na Cmentarzu Komunalnym nr 2 - Junikowo w Poznaniu przy ul. Grunwaldzkiej.

 

fiedler

 

 

Płk poż. Jerzy Fiedler pół wieku pełnił służbę w pożarnictwie. Początkowo w ochotniczym, a następnie zawodowym – z tego prawie 45 lat na różnych stanowiskach kierowniczych w jednostkach ochrony przeciwpożarowej.

Urodził się 10 maja 1925 r. w Stanisławowie – stolicy ówczesnego województwa stanisławowskiego. Od 1940 r. był członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Samsonowie. W czasie II wojny światowej uczestniczył w ruchu partyzanckim na Kielecczyźnie. W styczniu 1940 r. wstąpił do miejscowej organizacji wojskowej Kadra Polski Niepodległej (KPN), która później weszła w skład Armii Krajowej. Posługiwał się pseudonimem „Jur”. Ukończył wojskowe szkolenie podoficerskie. W remizie strażackiej w Samsonowie przechowywał dla członków KPN broń, którą dostarczał im, kiedy brali udział w akcjach przeciw okupantowi hitlerowskiemu. W maju 1943 r. podjął pracę w Miejskiej Ochotniczej Straży Pożarnej w Sandomierzu. W tymże roku ukończył kursy mechaników motopomp oraz zawodowych podoficerów pożarnictwa w Centralnej Szkole Pożarniczej w Warszawie. Po kursach pełnił funkcję instruktora szkolenia w OSP w Sandomierzu.

W okresie mobilizacji do akcji „Burza”, w sierpniu 1944 r., powrócił do Samsonowa do swojego trzeciego plutonu, który wchodził w skład 4. Kompanii 4. Pułku Piechoty Armii Krajowej. Brał udział w jego działaniach, aż do mobilizacji oddział AK w listopadzie 1944 r.

Następnie skierowano go do Zawodowej Straży Pożarnej w Skarżysko-Kamiennej, gdzie pełnił służbę do 17 stycznia 1945 r. Jako członek AK 5 lutego 1945 r. został aresztowany przez Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Kielcach. Po zwolnieniu z więzienia, 15 kwietnia 1945 r. razem z pożarniczą grupą operacyjną wyjechał na Dolny Śląsk, gdzie rozpoczął służbę w Inspektoracie Pożarnictwa w Trzebnicy, a następnie w Lignicy (nazwanej później Legnicą).

Od 9 czerwca 1945 r. pełnił obowiązki komendanta powiatowego i grodzkiego straży pożarnych w Jeleniej Górze, potem pracował na stanowisku zastępcy komendanta powiatowego straży pożarnych w tym mieście (od 15 stycznia do 30 października 1947 r.), wreszcie do 30 czerwca 1950 r. komendanta powiatowego. W roku 1946 ukończył trzymiesięczny kurs dla zawodowych oficerów pożarnictwa w Centralnej Szkole Pożarniczej w Warszawie.

Po uchwaleniu przez Sejm w  lutym 1950 r. nowej ustawy o ochronie przeciwpożarowej w lipcu tego roku został przeniesiony do nowo utworzonej Wojewódzkiej Komendy Straży Pożarnych we Wrocławiu, gdzie pełnił funkcję kierownika Oddziału Organizacyjno-Operacyjnego i Planowania. We wrześniu 1956 r. objął stanowisko komendanta wojewódzkiego straży pożarnych w Szczecinie, z którego zrezygnował w styczniu 1965 r. po ponad ośmiu latach systematycznej służby. Przyniosła ona wszechstronny rozwój ochrony przeciwpożarowej w województwie szczecińskim. Następnie do końca 1966 r. był Komendantem Portowej Straży Pożarnej w Szczecinie.

17 stycznia 1967 r. został komendantem wojewódzkim straży pożarnych w Poznaniu. W roku 1978 ukończył studia magisterskie na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i uzyskał tytuł magistra administracji. Funkcję komendanta wojewódzkiego pełnił 23 lata. W tym czasie Komenda Wojewódzka Straży Pożarnych osiągnęła wielki dorobek w dziedzinie ochrony przeciwpożarowej. 29 grudnia 1989 r. zakończył służbę i przeszedł na emeryturę.

Za osiągnięcia w walce o niepodległość Polski został uhonorowany: Krzyżem Walecznych (1945), Krzyżem Partyzanckim (1959) i Krzyżem Armii Krajowej (1994).

Za wybitne wyniki w działalności zawodowej i społecznej w dziedzinie ochrony przeciwpożarowej został odznaczonym.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1975), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983), Medalem „Za ofiarność i Odwagę” (1972), Złotym Znakiem Związku Ochotniczych Straży Pożarnych (1977), Złotą Odznaką Pamiątkową Gryfa Pomorskiego (1962), Odznaką Honorową „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego” (1974), Odznaką Honorową Miasta Poznania (1974), Odznaką Honorową „Za zasługi dla Województwa Konińskiego” (1977), Odznaką „Za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego” (2004).

Cześć Jego pamięci!

www.psp.wlkp.pl